necati ve rıfat.ikisini de ilk tanıdığımda dalyan gibi,fişek gibi çocuklardı.yüksek kültürleri,iyi bir eğitimleri,yakışıklı denilebilecek sıfatları vardı.ve en önemlisi bu arkadaşlarım,sanat aşkıyla yanıp tutuşuyorlardı.ve kadın.kadın ki bu konuyu unutmayın kahramanlar.çoğu kimsenin girmek için götünü yırttığı üniversiteye ilk sınavlarında başarıyla ve yüksek notla kazanmışlardı.ve sihirli dünyanın kapıları onlara açılmıştı.öyle sansın alıklar,bu aslında onların sonlarının başlangıcıydı.hay sikiyim ömer seyfettin gibi yazıyorum,vay efendim agatha christie gibi yazıyorum içim darlandı.bu arkadaşlarımın hayatta en önem verdikleri şey neydi peki?sanat ve kadın.ve bu sebepten,üniversitelerinde ne kadar sanatsal ortam var hepsine girdiler.kitap kulubünden tut yamaç paraşütüne kadar,sinema grubundan tut fotoğrafçılığa kadar girmedikleri ortam bırakmadılar.karı kız peşinde koşmaktan,sanat icraa etmekten derslerinde gözle görülür bir düşüş olmuştu.hocaları bu duruma anlam veremiyordu.ve hocalar anlam veremedikleri herşeye 0 (sıfır) veriyorlardı.ha amına koyayım ne güzel meslek,ha canına yanayım ne kebap meslek.asıl meseleye gelirsek.onlarda diğer dallarda tutunamamışlar,100 teeanageten 98nin fotoğrafçı olması gibi fotoğraf sanatına yönelmişlerdi,tüm benlikleriyle.önce baba parasıyla aldıkları kameralı telefondan faydalanarak fotoğraf çekip,bilumum siteye koymaya başladılar.daha sonra harçlıklarından artırdıkları parayla her genç kızın çeyiz sandığını süsleyen,bir evin olmazsa olmazı dijital fotoğraf makinası aldılar.ve bu onların sonu oldu.necati ve rıfat,birbirlerini çekemez olmuşlardı.necati rıfat'ın fotoğraflarında ışık ve gölge oyunlarını basit buluyor,buna götüyle gülüyordu.rıfat necati'nin açık götünü çekip forumlarda çerez parasına satıyordu.bu iki sikko kendilerini o kadar kaptırmışlardı ki bu sanat ayağına,iyice insanlıktan çıktılar.pis,serkeş,cenabet adamlar olup çıktılar lan.hayvan herifler!ama onlarda fotoğraf çekme hastalığına yakalanmışlardı.evde yalnız kalınca akıllarına banyoda,yatakta uyurken veyahut üstü çıplak poz vermekten başka birşey gelmiyordu.o kadar mezhebi geniş bir anne-babanın çocukları olmadıklarından dolayı bir eliyle fotoğraf makinesini tutup kendi kendilerinin fotoğrafını çekmeye başladılar.
ortaya çıkan sonuç mu? acı verici,kederli.
necati sarıbaş: ağzında sigarayla poz vermekten 22 yaşında kansere yakalandı.ayriyetten sol kolu devamlı yukarıda olduğu için eklem romatizmasından muzdarip.cerrahpaşa'da ölümle pençeleşiyor.
rıfat kuskus: kendi kendine fotoğraf çekerken gözlerini uzağa dikmekten,genç yaşta perde indi gözlerine.&95 görme özürlü.uyurmuş numarası yapıp fotoğraf çekerken "uyumadın mı lan sen keraneci"diyerek üzerine saldıran babasından aldığı bir yumruk darbesiyle bilinci kapalı.öleceği günü bekliyor.
gelin arkadaşlar bu sanat terörünü "dur" diyelim.artık gençlerimiz,kardeşlerimiz bu uğurda heba olmasınlar.tek başına fotoğraf çekilmek yasaklansın.banyolarda yansıması olmayan ayna kullanılsın.fotoğraf makinesi olanlara sigara satılmasın.lütfen bu çığlığa karşı duyarsız kalmayın.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder