sikli baba tekkesi

ali abiyle yemek yemeğe giderken yolda eski sevgilime rastladım, didem. kucağında bir çocuk, şaşkın bakışlarla karşıdan karşıya geçmeye uğraşıyordu. bir an içim cız etti, eski günlere bir özlem duhul etti. ali abime de bahsettim, o'da kafana takma dedi. ulan sonra dedim ki o kucağında ki çocuk benim de olabilirdi, hatta beni görse "aras, bu çocuk senin" diye kucağıma verip eski çılgın günlerine dönebilirdi. sikerler deyip, usul usul arabaların arkasına saklanarak biberledim ordan. eski sevgililerimin hepsi birer birer evlenmiş bulunmakta, hatta aralarında çocuk peydahlayanlar çoğunlukta. ben hala barbaros'la, enrah'la "ne güzel karılar var lan" kafasındayım. çocukluk aşkımın tam karşı dairemize taşınması, güzel kafayla o'na bebek arabasını merdivenlerden çıkarmasına yardım ederken nilsu'nun yaramazlıklarından bahsedip gülüşmemiz bu yazıyı yazmama sevketti. amına koyim sanırsın ki o bebek arabasını omuzlayan aras öztürk çolak değil de, londra'da yaşayan, plakçıda çalışan vincent roger. artık silkelenip kendime gelmeliydim, bu umarsızlık, bu müşfikliğe bir dur demeliydim. madem ki benimle bir geçmişi olan kadınların hepsi evlenip, çoluk çocuğa karıştı, ve bu kadınların ortak noktası benim. o halde bunu bir avantaja çevirmeliydim. şimdi evlenmiş bütün eski sevgililerimi bir şekilde ulaşıp bir zamanlar beraber olduğumuzu, kimiyle sevişip kimiyle öpüştüğümüzü beyan etmelerini isteyeceğim. sonra oluşturduğum o portfolyoyla güzel bir katalog oluşturacağım. sonra "çizgi dükkanı sanat evi" yazan tabelayı "sikli baba tekkesi" diye değiştireceğim. evlenip çoluk çocuğa karışmak isteyen kadınlara hizmet vereceğim. hizmet derken sikmek yani. neticede keramet ben de, el sürdüğümün kısmeti açılıyor. e bütün dertlerinin dermanını kocakarı ilaçlarında, hocalarda arayan genç kızlarımıza bundan daha güzel, daha yararlı bir oluşum düşünemedim. ilk hedefim de her fırsatta televizyonlara, gazetelere çıkan, "evlenilecek erkek bulamadım :(" diyen, sik hastası mankenlerimiz, oyuncularımız, şarkıcılarımız.