ihsan neyle yaşar

sonbahar zaten yeteri kadar özü itibariyle depresif bir mevsim. neden diye sorma, öyle gelmiş öyle gidiyor. her şeyi havaya bağlayan bir insan olarak sonbahar beni olumsuz etkiliyor haliyle. tüm bunlar yetmezmişcesine filmekimiydi, bienaliydi, kılıydı tüyüydü sanata boğuluyoruz. sen boğulmuyorsun, ben boğulmuyorum ama boğulan var. var onlardan. bu sene bienalin başlığı "insan neyle yaşar"dı. aradıkları soru buymuş. allah aşkına ağzımı bozacam şimdi. milattan sonra 2000 küsur yıl geçmiş, teknoloji almış başını gitmiş, kıyamet kopacak sen hala insan neyle yaşar derdindesin. öldük ulan öldük, neyle yaşaması mı kaldı. sanatın bu riyakarlığı beni benden alıyor. sevgili bienal, güzel bienal, sana şunu söyleyebilirim: insan neyle yaşar bilmem ama sikkosal sanatla yaşamaz. ben daha görmedim ki heykelsiz uyuyamıyorum abi diyeni, resim olmadan yemek yiyemem diyeni. o bakımdan sikerim sizin yapacağınız psikolojik baskıyı. ihsan neyle yaşar diye sorsana bana bir, bir sor. de ki ihsan neyle yaşar abi, modern sanat ihsan'ı doyurur mu. ha bak böyle sorarsan derim ki doyurur. şöyle doyurur, ihsan gitse bienallere, okusa modern sanatın kralı olsa. aklını almaz mı manitaların, gönüllerini fethetmez  mi. o vakit doymaz mı sekse, doymaz mı kadına kıza. doyar elbet, doyar da nereye kadar? ihsan sanatsız da doyurur karnını, sanatsız da elbet öpüşür, sevişir. neden ihsan'ın seks hayatı beni bu kadar ilgilendiriyorsa artık, orasını da çözemedim. araya seks girince yine kafamla beraber konu dağıldı. yani demek istediğim saygıdeğer sanat camiası, insan neyle yaşar deyipte sikimtrak eserleri biraraya getirip işte bununla yaşanır demeye çalışmanız. sözde değil özde duyarlılık istiyoruz. recep tayyip erdoğan gibi kömür dağıt, beyaz eşya dağıt ki diyelim biz de, vallahi insan onla yaşar bunla yaşar. modern sanat için duchamp neyse, siyaset arenası için recep tayyip erdoğan o'dur.